Wij fotografen kennen het allemaal. Keuzestress. Waar ga ik nu weer heen? Iets wat me vaker is overkomen. Zo ken ik ochtenden herinneren dat ik wakker werd en ’s nachts Google maps aangooide om op zoek te gaan naar locaties (wel netjes onder de dekens natuurlijk, want anders wordt vrouw lief wakker van de vuurtorenverlichting wat er uit mijn mobiel komt). Tot een paar weken geleden.
Zoals menig van jullie weten, werk ik in de zorg en maak onregelmatige diensten. Zo heb ik ook een slaapdienst. Ik weet nog dat ik wakker werd. Mijn ochtend ritueeltje deed en mijn Instagram opende. Stoom kwam uit mijn oren. Potverdrie, er was mist. En niet een klein beetje ook. Deze mist zou niet blijven hangen tot 10:00. Ook al vroeg ik het netjes aan de witte natuur gordijn. Nee, ze zouden vertrekken als meneer de zon hun kwam wekken. Toen kwam er bij mij op dat als ik tijdens mistig omstandigheden zou vertrekken, waar ik heen zou gaan. Dit bracht me al gauw op standaard plekjes, terwijl het juist leuk is om nieuwe plekken te ontdekken. Bij vertrek naar huis kwam het toen ook bij me op om langs de dijk terug te rijden en dan op fotografie scenes te stoppen en deze vast te leggen in Photopills, welke fotograaf is er niet groot mee geworden, en dit te gebruiken om mijn tocht op fotolocaties aangenamer te maken en niet in een zelfgemaakt deken-tent het op te gaan zoeken. Zogezegd zo gedaan.
Met mijn fotografisch oog reed ik langs de dijk. Met een slakkengangetje en om me heen kijkend zag ik leuke plekjes waar ik ben gestopt en daadwerkelijk ben uit gestapt en een stukje ben gaan lopen. Dit is het pluspunt in vergelijking met Google maps. Je ziet met Google maps alleen de daadwerkelijke wegen en hun omgeving vanaf vogelzicht. En ook al bekijk je de locaties ook met Google view, dan is het toch anders. Je kan niet van de wegen af en de berm induiken om te kijken of er tussen de struiken een gat is waar je door heen kan gaan om goed zicht te krijgen van bijvoorbeeld een molen die er staat. Een ander nadeel is dat je conditie en beleving erop vooruitgaat als je daadwerkelijk gaat locatie scouten. Met het bekijken van Google maps train je wel je duimen en bepaalde vingers als je wilt inzoomen, maar dat is niet echt wat je zegt je lichaam trainen.
Zo kwam ik tijdens mijn rit over de dijk veel locaties tegen die ik als ‘point of interest’ op sloeg in Photopills. Bij die ‘points’ plaatste ik ook een foto en bijhorende tekst, zoals “goed voor zonsopgang” of “ideaal voor mist”. Door dit vast te leggen op mijn mobiel heb ik voor mezelf rust gecreëerd bij een opkomende mist moment of bij een zonsopgang waarbij de hemel in lava is veranderd.
De dag erna had ik lekker vrij en dankzij de goede weeromstandigheden en het weten van de locaties wist ik waar ik moest zijn en kon zo de volgende foto’s maken
Comment
Hej Albert, lekker verhaal en fijn om te lezen! Inderdaad wil je niet gaan nadenken als het moment mooi is waarheen. ‘S avonds kan dat misschien nog wel maar ‘s ochtends is een plek wel handig!! Zelf gebruik ik daar photopills nog niet voor – eerder mijn gevoel voor waar is de zon dan en wat als. Maar Pills kan ik zeker weleens gaan gebruik proberen daarvoor. Die plaat met de boot vind ik top en die bunkers staan ook nog op mijn too shoot list alleen met de langere dagen wordt voor dag en dauw op die plekken zijn wel een ding, immers een uur rijden is dan niet meer 4 uur op staan maar drie uur!!! Groeten //Dave