Het paarse seizoen is begonnen

Afgelopen weekend was het zover. Zondag was ik van plan om er op uit te gaan om te kijken of het paarse seizoen was begonnen. Op de zaterdag had ik al een flinke verbouwing thuis achter de rug, dus toen de wekker mij om 4:30 wakker maakte, gingen mijn ogen minder snel open en het duurde het ook een tijdje voordat ik mijn benen uit bed zwierde en me zachtjes ging omkleden om zo mijn vrouwlief niet wakker te maken. Met een mueslireep en een fles water als extra bagage in mijn fototas ging ik op pad. Met mijn auto volgeladen met oud isolatiemateriaal, van de verbouwing, stuurde ik door het opkomende ochtendlicht naar de Posbank.

Doordat het op de zaterdag aardig vochtig was geweest en de zondag flink warm zou worden had ik het vermoeden dat het wel eens mistig zou gaan worden. En bij aankomst was dit ook het geval. De witte watten van het mist vulde zich tussen de paarse heuvels. Bewapend met een 3 legged thing statief en mijn Sony a7III ging ik de kleurpracht te lijf. Om meer details te krijgen en de lagen meer naar voren te brengen had ik  de 28-70mm opgeschroefd. Al gauw kwam ik er achter dat ik meer zoom miste en dus snakte naar de 70-200mm die op mijn wanna-have lijst staat. Maar we moeten roeien met de riemen die we hebben.

De stralen van de zon maakte vele zaklampstralen (oftewel de zonneharpen), de veepaadjes vormde mooie geleiders en de kleuren van de heideplanten knalde goed tegen de blauwe lucht. Een super ochtend om de dag te beginnen en dat nog wel in één van de mooiste natuurparken van Nederland. Na het zoomen was de groothoek aan de beurt. Mijn favo-objectief, de 16-35mm F4.0, pluchte ik op de camera en ging op zoek naar objecten die ik op de voorgrond kon zetten en zo een mooi beeld kon vormen met de kleuren om me heen. Maar de vermoeidheid van de verbouwing kwam toen helaas om de hoek kijken. Zo snel de mist vertrokken was, zo snel was mijn concentratie verdwenen. Ook mijn mee gebrachte mueslireep en mijn flesje water konden hierbij niet helpen.

Met kleine oogjes ging ik richting de auto, maar onderweg stond me nog een verrassing te wachten. Twee paarden waren bezig om wat lekkernij bij elkaar te verzamelen tussen de heideplanten. Met hun gebogen koppen tussen de paarse planten hoorde ze mij niet zo snel aankomen en kon ik zo rustig een paar shots nemen. Wat een heerlijke genot om dat nog als nagerecht te krijgen op deze mooie ochtend. Met als afsluiter had ik een mooi ansichtkaartje geschoten van deze paarden met op de achtergrond de heuvels van de Posbank. Het seizoen qua heide is voor mij officieel begonnen.